Chronisch hongergevoel, spierslapte, angstig en onrustig zijn, ontwikkelingsachterstand en gedragsproblemen. Een greep uit wat het Prader-Willi Syndroom (PWS) omvat. Hoewel iedereen met het PWS zich op zijn eigen manier ontwikkelt, houden de meesten hier hun hele leven lang in meer of mindere mate mee te maken. 

PWS is het gevolg van een zeldzame genetische afwijking op chromosoom 15. Per jaar worden er in Nederland maar zo’n 10-12 kinderen mee geboren.  Het wordt tegenwoordig meestal vroeg ontdekt. Een kenmerk kan zijn dat een baby weinig en zwak huilt en veel moeite heeft met drinken. Ook zijn kinderen met het PWS vaak minder beweeglijk, snel vermoeid en ontwikkelen ze na een tijdje een vrijwel onverzadigbare eetlust terwijl de energiebehoefte juist lager ligt. Daarnaast kan de spierslapte de ontwikkeling van de spraak beïnvloeden en is de verstandelijke ontwikkeling vaak vertraagd. Vanaf de puberteit is er ook steeds vaker sprake van stemmingswisselingen: humeurig, prikkelbaar, woede en koppigheid. De sterke lust tot eten, en het gevaar hierdoor op overgewicht en alle bijkomende complicaties, zorgt samen met de stemmingswisselingen voor gedragsproblemen. Waardoor er vaak speciaal onderwijs wordt gevolgd en ook veel volwassenen met het PWS aangewezen blijven op begeleiding bij wonen en werken. Hoewel de diagnose nu vaak al vroeg kan worden gesteld, bestaat het vermoeden dat er ook veel volwassenen zijn die (nog) niet zijn gediagnosticeerd met het PWS.